Przełęcz Prislop
Przełęcz Prislop (1413 m n.p.m.) oddziela Karpaty Marmaroskie na północy od Gór Rodniańskich na południu. Łączy Kotlinę Marmaroską na zachodzie z doliną Bystrzycy na wschodzie. Żegnamy Maramuresz i jedziemy zobaczyć Bukowinę. Droga kiepska. 80 km robimy w 3 godziny, ale samochód wychodzi cało i wszystkie koła zachowane. Najgorsa droga całego wyjazdu.
Cerkiew św. Jana Chrzciciela w Arbore
Zbudowana została w 1503 z fundacji możnowładcy na dworze Stefana Wielkiego i jego następców imieniem Luca Arbore. Bezwieżowa, postawiona na planie prostokąta z apsydą od wschodu (oraz ukrytymi wewnątrz muru apsydami bocznymi) z wielką niszą w fasadzie zachodniej, stanowi jeden z najlepiej zachowanych przykładów malarstwa bukowińskiego.
Radowce i Seret
Miejscowość istniała już w XIII w., choć pierwsza wzmianka pochodzi z 1393 r. W drugiej połowie XIV w. Radowce stały się siedzibą pierwszego hospodara mołdawskiego, Bogdana I. Ufundował on tutaj cerkiew św. Mikołaja, która stanowiła nekropolię pierwszych hospodarów mołdawskich. Następcy Bogdana już wkrótce przenieśli swą siedzibę do Seretu, a następnie do Suczawy, ale Radowce pozostały ważnym ośrodkiem państwa mołdawskiego, przebiegał tędy szlak handlowy z Polski do portów czarnomorskich.
Monastyr Dragomirna i cerkiew w Patrauti
Obronny monastyr Dragomirna z cerkwią Zesłania Ducha Świętego znajduje się kilkanaście kilometrów na północ od Suczawy. Fundatorem monastyru był metropolita mołdawski Anastasie Crimca. W 1602 r. kazał zbudować tutaj niewielką cerkiew pod wezwaniem św. Eliasza i Jana Teologa (położoną na cmentarzu), w której później został pochowany. Kilka lat później, w latach 1607–1609, obok tej cerkiewki wzniósł monastyr z cerkwią pod wezwaniem Zesłania Ducha Świętego.
Lipowanie
Lipowanie (rum. Lipoveni) to ludność pochodzenia rosyjskiego zamieszkująca od końca XVII wieku: wschodnie Podole, nad Donem, nad Kubaniem, Krym, Budziak, Besarabię, Mołdawię, Dobrudżę i Bukowinę. Lipowanie są potomkami zbiegłych z Rosji wyznawców starowierstwa, którzy osiedlili się na terenie Imperium Osmańskiego.
Suczawa
Na koniec wakacyjnego wyjazdu odwiedzamy Suczawę, czyli stolicę Bukowiny rumuńskiej. Zatrzymujemy się w Domu Polskim, który za 80 lei oferuje pokoje naprawdę w wysokim standardzie. Internet dostępny w pokojach, tylko trzeba być zaopatrzonym we własny kabel. Nie tylko my mieliśmy z tym problem, bo kto w erze WiFi będzie obciążać bagaże starą technologią. Dobrze, że zestaw komputerowy był postawiony jako ogólnodostępny, więc kabel krążył po pokojach pozwalając na kontakt ze światem.
Polonia w Rumunii
Według spisu z 2002 r. mniejszość polska w Rumunii szacowana była na 3559 osób. Język polski jako ojczysty zadeklarowało wówczas w Rumunii 2690 osób, z czego 2188 w województwie Suczawa. Miejscowości Nowy Sołoniec (Solonetu Nou), Plesza (Plesa), Kaczyka (Cacica) i Pojana Mikuli (Poiana Micului), gdzie Polacy – potomkowie migracji rolniczej i zarobkowej – stanowią etniczną większość.