Nara

To, czego nie udało nam się zrobić na rowerze, trzeba było zrobić kolejką. Pierwszy punkt programu to Fushimi-Inari Taisha, kompleks świątynny poświęcony Inari, bogom ryżu i sake, a później biznesu, założony w VIII wieku przez rodzinę Hata. Świątynia nie byle jaka, bo ma ponad 30 000 "filii" w całej Japonii. Główny obiekt sakralny usytuowany jest u podnóża góry, ale największą atrakcją jest 4 kilometrowa ścieżka na szczyt, która wiedzie wśród tysięcy czerwonych tori oraz dziesiątek kamiennych lisów. Lis uważany jest za posłańca boga Inari, a klucz który często ma w swoich pysku otwierać ma spichlerz ryżowy, oczywiście po dobrych zbiorach.

Drugim ważnym punktem naszego sobotniego zwiedzania była pierwsza stolica Japonii, siedziba dworu cesarskiego w latach 710-740 oraz 745-784, Nara. Ze względu na mnogość świątyń, w Nara można spotkać tłumy turystów. Oprócz dwunożnych istot naszego gatunku w licznych parkach wokół świątyń spotkać można daniele biegające swobodnie i wymuszające jedzenie od ludzi oraz straszące turystkę z kraju nad Wisłą, która nie chciała zaoferować późnego śniadania tym rogatym stworzeniom.

Kierujemy się na buddyjski kompleks świątynny Tōdai-ji. Wchodzący w jego skład Pawilon Wielkiego Buddy jest największą drewnianą budowlą na świecie. Znajduje się w nim wielki posąg Buddy Rushany (w sanskrycie Wajroczany) o wysokości 16,2 m. Świątynia jest również główną siedzibą buddyjskiej szkoły kegon. Została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.

Na budynku świątyni znajduje się filar z wyciętym u podnóża otworem. W świetle legendy, otwór ten jest wielkości jednego z nozdrzy Buddy. Gdy ktoś przeciśnie się przez ten otwór, to gwarantowane mu jest oświecenie. Niestety, człowiek dalej żyje w błogiej nieświadomości, bo ryzyko utknięcia w dziurze oszacowałem na zbyt duże i zbyteczne.

Świątyń w pierwszej stolicy kraju kwitnącej wiśni jest naprawdę zatrzęsienie, a że zostały wpisane na listę Narodów Zjednoczonych, więc obowiązek zobaczenia był. Ostantia z nich, Kasuga Taisha, ważny chram shintoistyczny zbudowany w VIII w. jest sanktuarium związanym z czterema bóstwami: Takemikazuchi, Futsumushi, Amenokoyane oraz Hime. Do chramu prowadzi droga, po bokach której postawiono około tysiąca kamiennych latarni wotywnych ishi-dōrō. Wiszących latarni wykonanych z brązu jest jeszcze więcej - około tysiąca sześciuset. Wśród nich można zaobserwować ciekawskie i nachalne mordki oswojonych jeleni shika. W tradycji shintō uważane są za posłańców bogów. Według miejscowej legendy bóg Takemikazuchi przybył w to miejsce właśnie na jeleniu.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł