Ellora Caves

Elura (Ellora) – stanowisko archeologiczne w Indiach w stanie Maharasztra znane dzięki unikalnemu zespołowi trzydziestu czterech wykutych w bazaltowej skale świątyń.  Siedemnaście z nich to świątynie hinduskie (600- 900 n.e.), dwanaście buddyjskie (400-800 n.e.), a pięć to świątynie dźinijskie (800-1000 n.e.).

Cały zespół skalnych świątyń z Elury został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1983. Sąsiedztwo świątyń trzech wielkich religii Indii niektórzy traktują jako znak tolerancji religijnej. Jako przedsięwzięcie budowlane obiekt "budowano" od góry, stopniowo zdejmując i odrzucając zbędny materiał ze skalnego masywu, w którym następnie wydrążono wnętrze świątyni. 34 groty w skalnej ścianie długości dwóch kilometrów zbudowano w okresie upadającego buddyzmu i odradzającego się hinduizmu, VII-IX za panowania dynastii Ćalikjow i Rasztrakutów. 500 lat prac budowlanych w Elurze ( rozwijających się w miarę, jak opuszczano groty w Adżancie) finansowano dzięki dzięki położeniu na trasie handlowym z Udźdźajnu (Madhja Pradeś) na zachodnie wybrzeże Indii. Rzeźby w grotach są przykładem rosnącego wpływu tantryzmu w trzech reprezentowanych tu religiach Indii.

• Poprzedni artykuł